birgün birgün bir çocuk...

biçok şey iyi hoş da birasscık mahrummmiyet bölgesinde gibi olmadık mı şimdi?

şanslıyız diorus sular yandan ıskaladı geçti tammam da, yollar bu sabah olduğu gibi dibimizde patlıyo o ne olacak şimdi?

patlamayı toz-u duman sabahtı o tammam da, sesinin yankısı başta ağrıya tekabül ediyo haaaaala e onu napıcas şimdi?

ikki gün önce ülkede poppülerlik adına neler olup biter nabız yoklaması için izlenen programda, uzun zamanın popüleri hatunun, sabah itibariyle ölüm haberini okumak da ayrı bi can sıkıntısıdır şimdi. dürüst olmak lazım; en yakınlardan gelmediği sürece yitim haberleri, şahıslara diil olayın doğasına ve sürekli tekrarlanan bu çembere duyulan; can sıkan bir hissiyattan ibarettir. düşüncesi hayli yormakta.
efenim yok "kader, kıymet bilelim" durumlarına girmeye gerek yok. "herşey boş" diil ı ıh. olay "boş(!) yaşamaktaysa" kişinin bazında, o yaşanan tam da olması gerekendir zaten, "boş" diil.

yinne de çıkış itibariyle hadde deniz kenarı içmecesi yapalım durumlarına girip, aslında biras da üşüyüp ki haaala nefes alma durumları sadece ağızdan yapılmakta, esasında nemli evinin buz duvarları arasında elektrikle ısınma çabalarına dönüş, deniz kenarı rahatlama seanslarından sonra, iliklere kadar işlemekte. şu saate kadar 6sında çarpı 60dakika güzel hoş du da, sonrası e hadde nese 67 yapımı bonny ve clyde ile yarın sabahında normalize durumlarına kristalize olma bünyene işlenmiş, engellemeler tüm gece bastırılmış olmak zorunda kalmalarla kazasız belasız atlatıldı rahatlaması(!) devam etmekte.

eet yazının ilk yarısı sabah sularında, devamı gün sonunda elden çıkmış. napalım yaşanan an olduğu kadar süreçtir de aynı zamanda. hı hı her an herşeyi yapabilmeyi ister*di insan ama keşke sadece sınırlar kendi belirleyiciliği ile kalsa***

uyku gelsin, filmin sonunda, verilen fani dünya mesajları elbet unutulur, sistem devrededir akışına devam eder sonunda...