birgün birgün bir çocuk...

aynı noktadayız;

orjine dönüş noktasında.

orjinde diiliz daha

dönemedik bile dönüşlerdeyiz hala...

bi dakka anlamadım ben şimdi;
bana küfür müydü ettiğin

iltifat mı?
söylediğin beni mutsuz mu etsin şimdi?

kendi işlevselliğine dair bir düşünce sistemine sahip olmayan, işlevsel bişiler nassı üretsin?
birileri artık bana bilmediğim bişiler sölesin?
messela şaşırtsın, şoke etsin (şok etmek diye bişi yok arkadaşşım, bozuyosan da önce dooorusunu bil sonra boz)
ha bi de daaaaahi diiip durmayın, ordaki da kısa olucak kısaaaaa...
eet iyi atar, despot da olur kuralcı da.

bilioruz zaten uzun zamandır nerdeyiz, sığmışız, taşmışız ya da becerememişiz
ama susun bi iki saniye
bi dürtmeyin,

hiç ellemiyoruz oraya artık
gerek var mı
yok
yapıosak da kendimize numara yapıoruz hazmetmeyi bırak yiyemedik bile daha...

ne güzel alet olmuşuz işlevsel mekanizmaya,
arada bırak da iki saniye nefes alalım
oksijen gitsin beyne
sürekli kapatılmaz ki bu şalterler,
atar,
atar yapar

ayar çekilir,

e daha ne kurcalıosun ki

mekanizmanda işlevsel çok birim var
inanan, inandığını sanan
hu ha

deli gibbi koşturan
yırtmaya çalışan,
bişi demedik olsun zaten
ama bilen olmasın
bilmiyosa olsun.
bilen

öle işlevsel olmasın.
bozulsun,
bazen aşırı kapasiteye bağlasın mesela.
bana ne arkadaşım
olunabiliyosa eet bu konuda accaip bencil olunsun.
derdin yinne kendinle olsun.