birgün birgün bir çocuk...

cannına yandıııım..

evde kulaklıkla dolannıyyorum;
artık hakkaten duyduğumu sanıorum :P
-tamam belki abarttım, öteyi duymayı sevenim.
kaçırdıklarımı hemmen telafi namına; duyduk duymadık yapıorum.

okadar paraya deymiş mi derken, arkada olanı biteni dinliorum :)
e paranoyalar da yapıorum tabbe; ulen evde biri mi var bişi mi geçti... biras daha mı abartsaydım-ı bastırmak da zor olmuo diil hanne. evde oturcak bişi bulamıorum, yicek bişi emeeen boşver yaaaueee. mutluluu artık bunlarda buluorum (yok yok oralara gelmedik daha, fasülye*den ne dio? bi yerde mutsuzluk varsa kaç kaç kaç)

daha kafada sıralanmış kalemler,
biras görmemiş moduna bağlandık...

e doru görmemişin biri ilkin bi görmüş, ağız açık damlayan sularla, daha çok havalarda bakışlar, parlamış gözlerle etrafta salınmaya devam ediyorum*** bi çoğuna bitmiş gibi gelen cümlenin sonuna dahi üç nokta koymayı seviyorum.

yenniden hortlayan çeşme modlarında, kar ı da gördükten sonraaaaa,
hı hı
içindeyken kabulü zor geleni,
dışına çıktıktan sonra bağrıma basmak istiyorum...

***birgün birgün bir çocuk