birgün birgün bir çocuk...

son birkaç günü kalmışken altından ne çıkıciik merak içindeyim.

yamuk yumuk da olsa sol ile yazabilmekteyim şekerim.
sorun değil, sağ ile de aynı yamuklukta yazmakta idim.

sonuçta 1 ay rapor ile yatmalar ve uzun zaman uzak kalmalar, iyi geldi tatiller.
aa çocuklar benden harbiden korkuyolar, nerde olursa olsun kafama kadar alçı ile hiç tanımadığım 7-77 yaş aralığının bir sempatisini kazandığım kesin, her yerde bir muhabettir başlıyor. tipten daha çok attan düşmüş değil de motordan düşmüş gibi göstermekte olduğumu öğrendim ya da bu hali daha bi olası gelmekte insanlara,
e mantıklı gibi gibi...
ne yalan söliim gece gezmelerine devam ettiiiimiz süslenmeli halle alçı eşliği pek haşin göstermekte.

ha fotoda evet pc bulunmakta. sanki end of an era....
27im imac-im 2,5 sene sonra ve şimdi başka ellerde. zor oldu da,
iyice toparlandığım şu araf günleri, ne zaman mutlu sonla nihayetlene ki acaba?