birgün birgün bir çocuk...

hmm eet sıkıldım, tatilden. tatil yapamasam da...

çoook meşgul olmak lazım, düşünmemek lazım, beyni bulanıklaştırıcak, içten geleni iyice yüzeye taşicak herşeyden uzak durmak lazım...

ama saymacalara devam. artık saymacaları bırakmak, bırakabilmek lazım...
hiç saymaya başlamamış gibi... keşke...

hala içerdeki ses volumü düşük dahi olsa, yankılarını bulmakta. ama sadece geri dönüşleri ben duymaktayım, sürekli tekrarlarcasına... beyaz diil ama sarı duvarlarda...

en iyisi erkenden zıbarıp yatmak lazım, kendini tutabilmek için, şimdiye kadar yaptığım gibi. artık böyle olması lazım, kandırmak diil kendini, olanı görmek, kabullenmek de diil, sadece olanı görmek için...