birgün birgün bir çocuk...

kalıp kalıp kalıp kalıp çevrilmiş, taşar dolar boşalır,
pardon anlamadım onlar da nedir?
kandırış kanış şşşşşşş! şuşşşşşş
hı pardon kim dedi ne dedi ben mi dedim sen mi dedin yok ne dedi ne dedim...
ne kadar saçmaymış
kalıp kalıp kalıp kalıp
meğerse camdanmış, ondan görülememiş
yani etraf görünürmüş de sözde bi görünmeymiş.
gösterme desek?
ama kafayı hem de tepeden güüüüüm diye bi vurdum taşarken,
farkettim.
ha yok kırılmadı, kırıkları dökülmedi,
anlamadım yine de battı acıttı sızıntı hissettim...
kafa şişti tabi sıvazlanır,
anlaşılan sıvama durumları sıvazlanmadan da devam ediyo.
of ne kadar saçmalaşmış samimi olunsun bari.
örülen kalıplarsa adam gibi göstersin kendini,
camdan olup göstermek de ne ola ki...
kalıp kalıp kalıp kalıp
e kalıp nolcak ki?