birgün birgün bir çocuk...

evet hani konuşulmuştu ya defalarca,
cidden öyleymiş...
hemen ufacık birşeyde öyle olduğu belli ediliyo,
çünkü her defasında aynı kanaldan çıkıo,
ortak kanala ulaşıyo.
hiç de öyle değilmiş,
söylenenler,
söylendiği gibi yaşanmıyo.
çünkü birden aslında önceliklerin neler olduğu da olmadığı da belirleniveriyo.
ha bir de istenen ile yaşanan örtüşmüyo
hem de her seferinde.
işine gel mişlik-gelme mişlik durumları başka taraflarda hep başka taraflara meylediyo.
her seferinde ya şöyle olsaydı die ters köşeler* yüzüstü bırakılmış oluyo.

tüm bunlar yaşanırken aslında akıllardan tek ve hep aynı zorunlu şey geçiyo...
iddia etmek ne kadar da kolay. iddia evet çünkü hep o sınırda kalıyo,
eşiği aşamıyo.

*köşe yok! evet evet köşe yok, etrafında dönmece mevcut doru, pardon