birgün birgün bir çocuk...

köpekler misali iz bırakır gibi... amma aidiet, hakimiyet, tekelcilik mevzu bahis değildir. hatta söz konusu dahi olamaz. asıl fark işte budur. direk müdehalelere maruz kalmak suretiyle yerinden yurdundan edilme; yolma, yırtma, sökme işlemleri gerçekleştirile gelmektedir halihazırda. olsun!

yedi tepe* diyarında şüpheli bakışlar eşliğinde, güpe gündüz, kalabanın bağrında iz bırakma peşine düşmek nasip oldu. normalde abartmak bünyede vardır; her yere izler şeklinde. ama bu diyarlar başka diyarlar. alnımızda mı yazar bilinmez yabancılık durumları. gözler sanki komple gezinmekteler ki o da sınırlamakta başarılı idi hareketleri.

yalnız ve yalnız birkaç yerde bırakıla geldi. varsın olsun. devamı da gelir elbet.