ev bulmanın dayanılmaz hafifliğini yaşadığım şu günlerde, 12saat yol arasında o garip eciş bücüş tesislerinden birinden, ilk defa bişii almanın şaşkınlığını da halaaa taşımaktayım :) 12saat yol gidiyor olmanın verdiği psikolojik baskının tesiridir diye tahmin ediyorum. eminim maliyetinin beşyüzbin katına satılmıştır ki uyuyamamaktan gelen sersemliğin sonucu gelen pervasızlıkla evet kardeşim, al dım.
hem de tuttum küçük parmaa taktım.



nesse eve yerleşme olayına girişince ki sanırım bir hafta sonrasına tekabül etmekte, 2+1 i alınmamış maaş durumları ile içine koyabildiğim eşyaların karelerini buradan ifşa ederim (kelime anlamı itibariyle biraz abartılı olduğunun farkındayım, öle olsun bakalım).

0 yorum:

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa