birgün birgün bir çocuk...

kardeşiiiim;
bugün yine dayanamadım her fırsatta sölüorum yine sölerim;
klasik müzik midir yani insanı rahatlatan? hayde ordaaaan.
dinlendirir mi gerçekten? yok canım! beyin aktivitelerini had safhaya ulaştıran dinlendirici misyonu nerden alıyomuş?
ha deli gibi klasik müzik mi dinlerim? yooooooo
ama bunu rahatlıkla iddia ederim işte.

ha bir de müziği "fon"larınıza alet olarak nasıl kullanırsın ey dinle yiyici!

o, bir iş yaparken arkada çalan bişi midir yani? işini yaparken konsantre oluyorsan onu duymazsın ki!
ona konsantre olduysan, işi unutursun zaten.
(o; burda müziğin kişiselleştirilmiş bir durumuna atıfta bulunmakta. o; üçüncü atıf olarak biraz uzakmış gibi algılanıyor olsa da sanki o, ben ve senden olaylara daha hakim, daha doğru yargılarda gibi bir yakınlık sergilemekte kanımca).

aynı anda birçok şeyi düşünüp parçalara bölünmeyi gayet de iyi, bazen olması gerekenden fazlaca becerebilen bir insan olarak, onunla bir şey yapamıyorm ben. aksine de şaşıyorum cidden. bu durumda bravo mu demek lazım hadi ordan mı tartışalım istersen?

ha müzik diye nelere gönderme yapıyorum onu da sen biliyosun zaten!!!