birgün birgün bir çocuk...

yahu hala bulamadım şu filmi. çok merak etmekteyim.
"hayatı tutmak anlamının yüklendiği biriktirme olayları" diye hatırlatma yapma amacındayım. biraz yavaş, biraz sarı, biraz eski, ikinci el... ha bazıları biriktirme olaylarını kasten yapma durumları ile birlikte ilk elden devam etmeyi tercih etmekte.

üstüne mi kurulmuş hayat, üstüne mi eklenmiş, yoksa sadece o ikinci ellerden, eskilerden mi ibarettir, öle algılanır ve yaşanır meçhul. arıyorum, bulursam kendime saklayabilirim.

ben de biriktiririm, yığarım, ama çoğunlukla söz veririm. nedenini bilmem aslında, listelerini oluşturmam. nie biriktirmelerdeyim? üstlerine mi yığmaktayım, üst üste mi yığmaktayım, olanı mı yağmalamaktayım, yenilerini katmayı kabullenir miyim yoksa aslında koyduğum yerlerde onları bir taraftan yadırgamakta mıyım?

aslında anlarım, biraz geç öğrenirim sadece. sözde kendim için çok açık fikirliyim. yine kendim için tadını tarif edebilirim. diğerlerinin damaklarında kalan tatları bilemem, sadece tahmin edebilirim. hele de yanyana göründüklerimle, aşağı yukarı benzer pigmentler vardır bünyelerde. algılar çok benzerdir birbirlerine. tahminim de o derece kuvvetli olabilir, objektiflikle paralellik söz konusu olduğunda.

olmayan yerlerini benzetmek adına değil ama bazen sırf onun için yapılabilmelidir, ısrarla inkar ederim yok yok iddia ederim ki bu bir sahtecilik değildir.

planlanarak ilerlemez, ilerlenmez. planlananlar sahtecilerin önde gidenidir. kılıflar çoktaaan bulundurulur köşelerde.

ya valla içten gelir sadece. içten gelsin sadece. yapacaksan yap madem ama içten gelsin sadece.


al işte bunlar da yine biriktirmelere niyetlendiklerimdendir.


bu alakasızlıktır, arada benim için olması gereken! gayet çin malıdır, gayet ucuzlarından...