birgün birgün bir çocuk...

havvanın griliğinden kurtulmuşluk rahatlaması ile geccenin bile sıcak hissettirmesi, bodrum oluşumunun bahşetmesidir.

hı hı dudağın yandan tarafa doğru kayarak içten gelen hissayatların sadece azıcık -ki içte yaşanan coşkunun bastırılması söz konusu, mecbur- dışa yansıyan görüntüsünün altında yatan besbelli evimdeyim dedirten bi tarafının bulunduğunu görmenin iç huzurudur.


çantada taşınan tooolet kağıdı hı hı belki de bünyenin gün içi 10derece düşüş yanında karasal-kıyısal farklılığının yansımasından kaynaklı hastalığın dalaletidir.

eve gelinen ilk geccenin kapı kenarı masa üstü torba dolusu bahçe toplantısı portakal birikintisi, ev sahibinin öngörüsünün işaretidir.

e yuh yemek+hane yemek içi portakal verilmesi e ye artık şunları, depolama dürtüklemesidir. az kaldı bademcikler kulaktan fırlicak, ı ıh burun olmaz hele kendileri kapalıyken (haaa son dakka çat kapı çorba yanında tere getirmesi of nassı güzel bir duygudur, canım cierim benim :* )

akşam yapılan güzel film gösterim eylencesi soonası cips üstü bahçe dalması minik mandalin, irili ufaklı portakal, bilmem neyden hallice greyfurt toplaması sırası, kendinden accaip sinsi dikenli boydan fakir otumsunun ettiği can sızıntısı- ki hala acaip el sızısı, yakması çekmekteyim şu sıra- aç gözlülüüğün, kendini bilmezliğin yannısıra toplamayı bilmezliğin, ama hakkaten biz bunlarla yetişmedik görgüsüzlüğün, öğrenicem :) azminin belirtisidir.

bazı harflerin iki kere tekrarı gereksizliğin, ikilemin kendini bilmezliğidir.


bu da eve gelecek rafımsı zımbırtının görseli çöçü ruhun kutlamasıdır.

bir bulunamayan karşılık istanbul. tamamen bilinmezlik denkleminin verdiği, bilinmezliğinden ötürü doğan ciddi anlamda burun direği sızısı cinsinden iç yanması tariifi karşılar mı...
bilemedim!