birgün birgün bir çocuk...

hmm birkaç gündür bakışıyoruz kendisiyle.
bu belirsizlikler dahi çok da keyif vermekte. karşılıklı duruşların uzaması bundandır belki de. ya çok acele etmemek lazım, zaman vermek lazım bişilere ya da aslında hiiiiç öyle düşünmeyip aksine beklemenin kaybından dem vurmak lazım, gözler kapalı bir şekilde. valla ne kimse ne de şey var bekleyen, herşey hareket halinde.


sanırım bu en büyük lükstür; salonun tam da orta yerinde...

deyinmeden geçemiciiiiiiiim;

hem çalışan hem evle çoluk çocukla meşgul olan kadın - erkek her neyseniz; hepinize saygılarımı ve hayranlıklarımı sunmayı bir borç bilirim. geldiğimden beri ilk defa adam akıllı yemek yapmış - ki o da bana kalsa yine yapmazdım; haftasonu deniz davetleri vesile mevzu bahis, burdan sevgiler :) - zor şey vesselam. bugünki hazırlık birkaç ay götürür beni :p zaten iadeyi ziyaret sırası ben de ni ha hahaha... öyle hafif bişilere de kı ıh, balıktan, mangaldan aşagısı kurtarmaz ona göre!