birgün birgün bir çocuk...

heh gelenekselleşen sabahlama bugün de gerçekleşti efenim.
saat 5.30 olmuşşş. evde tin tin sessiz sessiz geziniyorum arada. ses çıkarmayım derken göz çıkar ya. neyse ki ev ahalisi (annem olur) alışkın. gerçi bu saatlerde bünye yaratıyo bişiyler sürekli, bakmadığım tarafta oynar gezinir görüyorum başka ahaliler. ama ben kafayı çevirene kadar fıymış oluyolar sanırsam. acaba vücutta gece gece elektrik bir başka türlü mü akar gider merak etmekteyim. zira gecenin ağırlığı beynime inme k te. o inme ki öne eğmekte. heralde bu da kan akışından elektrik yayılışına kadar etki etmekte. sonuçta ahaliler oynaşmaktalar ortalık yerde.

başka bir sebebi de kucaktan inmeyen diz üstü olabilir mi? her gün sayesinde verdiği zararları düzenli olarak işitmekteyim. valla sırt ağrıları, popo düzleşmeleri, tetik parmak durumları, öne eğilen boyun sendromları, göz tik tik atmaları, ayakta taban yükselmesi durumları ile oluşan kas gerilmesinin her adımınızda hissettirdiği ağrı ile yaşamak zorunda olmak yok o diz üstünün marifeti değildi. heh olmayana olmayanı yüklemek de bizim marifetimiz dil mi? ama iyi marifetleri de var.

mesela gece üşüyen parmaklarımı ısıtıo, o yüzden kucaımdan inmio valla. aradaki bağ böylece daha bi kuvvetlenio heh. kendisi ecnebi artık emektar olacak. yenilemeler başladı daha önce de söylemiştim. biras bi gençleşir gibi oldu bakalım. ne alakasız şeyler bunlar normaldir bu saatte bu inme ler vs...

bir de hala çeviri. son bir sayfa kaldı, toplam 5 sayfa çıkmış ama okuyup da anlayanın alnından öpüüücem.