birgün birgün bir çocuk...

evde genelde çalışma günü nasıl geçer özetlemek hasıl oldu beynime;
bir de ufaktan bir sızı şikayet etmek istedim ama rasyonel olmayan (mantıksız yazarım genelde, kullanmak istediğim bir kelime uğruna bu seferlik böle) fuzuli istekler uğruna bir şikayettir, farkındayım.

öncelerde mevzu bahis etmişimdir; evin kaçta kaçına yayılma durumlarımdan. annem gelince odasından elimi eteğimi çekerim nasılsa düşünceleri de laf mış :)
valla canım nereyi çekerse oraya yayılmaktayım. farzı mishal geceleri oturma odasındayım. kucakta lap top, tv karşısı ki gereksiz programlardan biri sırf ses yapsın diye açık halde çalışmaktayım. artık ya sabahlar ya daha makul saatlerde oracıkta gayet de rahat çek yatta uyumaktayım son zamanlarda.

sabah olur ben devşirme odama taşınırım. ilk odam hani sıcakta bozulmasın diye oranın ısısında -ki eksilerde geziyor- muhafaza ettiğim güzel eşyalarım, kolleksiyon olsun diye atmadığım ufacık birikintilerimle dolu ama nispeten düzenliler. araya bir filmin jeneriğinde duyduğum alıntıyı sokuşturmak isterim. torente şimdilik atamadım filmi "11 e 10 kala"ymış ismi. aha bu da kendi kendine bir suç duyurusu oldu. film, bir kolleksiyonerin hikayesi vs.. adama niye kolleksiyon yapıyorsun diye sormuşlar, adam da hayatı tutabilme için gibi bi laf etmiş. tabi bu yarım aklımda kalan. yoksa hayata tutunabilmek için miydi ya da hayatı yaşayabilmek için ohoooo ben de yani. hani hep şikayet ediyorum beyin çok dolu, çok meşgul, alıyo ama birkaç saniye içerde işliyo, sona salıveriyo, bünyeye katarken yine kendine benzetiyo die. bu alıntı da "alıntı" olmamış olabilir. laf öyle kalmış zihnimde. neyse ne diyodum?

ilk oda "buraya uzun zamandır kimse girmedi" misyonuna sahip zaten. devşirme odada günün belirli saatlerini geçirmekteyim. sabah kalkmıştım en son di mi... hani uzun oturuşlardan sonra popo ve sırt henüz kendini yenilemişken, masa başı oturmalarını yapabilir durumdayken, devşirme odada biraz çalışmaca yapıyorum evet. sonra bir ara uyku geliyor efenim bi sıkıntı basıyor. haydii belki uyurum olasılığı ile anne odasına. tam uyumalık kallavi bir yatak. devşirme odada yatamıyorum çünkü yatak üstünde ikamet eden sakinler var hali hazırda. bilimum güzellikte kitaplar, notlar, arada benim gibi tek bir yere sığamayan kıyafet sakinleri vs...
anne odasında geçirilen iki dakka ı-ıh uyuyamicam diye yanına getirilen kitaplar. o da yetmedi burda da bir bilgisayar olsa. hatta her odada bilgisayar olsa, hepsi birbirine bağlı olsa. hepsinde en son kaldığım yer mevcut olsa yani temelde hepsi tek bir bilgisayar olsa da şu lap top ı da her gittiğim yere taşımak zorunda kalmasam.

işte şikayet kısmına gelmiş bulunmaktayız. hani rasyonel olmayan yani irrasyonel olan yani mantıksız olan hatta daha güzel ikamesi; fuzuliiii olan şikayet ve peşi sıra arzular kısmı. e hadi iri yapsın bi güzellik...