birgün birgün bir çocuk...

heh bir süredir kaçak hayatı yaşıyorum desem yeridir. hala 4 tekere kavuşamamış ben, hatta öyle ki sınıfta arabasız olan bir tek ben.. ilk zamanlardaki yabancılık atılınca canım arkadaşlarım her gün bilimum yerlere bırakabilirim teklifleri ile beni ihya etseler de ah çekmiyo değilim. hepsini tek tek öperim.
nese kaçak hayatı diodum;
efenim metroymuş otobüsmüş vs.. birden ne olduysa belediyenin vs çalışan nadide insanları gişelerde pasaport, vize kontrolü yapmaya başladılar adeta. aha bu sefer mçtık diye de hiç geçmedim vala. nerdeyse aylar öncesiden ödediğim 20tllik dekontum ve daha yenilerde aldığım bandolsüz kimliğimle korkunun üstüne üstüne gittim, cidden. sorduklarında da üşenmeden anlattım ki ilerki yaşlarımda kimse beni tutamicak orası belli. lanetin hatta naletin teki olara dönücem :) daha çok yeni de bandrol yapıştı kimliğime.

işin şakasına gel gelelim. şekilde görülmekte hemen bakalım:



üşenmedim path ledim, kıvrımlı hatlarından. bi de gölge koydum ki adettendir diye :) foto pek iyi olmadı ama kendini ifade etmek için yeterlidir, uygun gördüm. işte bu yanarlı dönerli şey zebellahların arasından rahaaaaatça geçmenizi sağlıyo valla.
eheh görünce direk tutamayıp milletin içinde bu ne ya ne komik diye salıverdim :) burada da söylüyorum ama amanın suç mu işliyorum yoksaaaa...